Wat is wijsheid?
Vanaf het moment dat we wereldwijd worden gegijzeld door een virus dat zich vooralsnog niet of nauwelijks laat bedwingen, beginnen dingen op te vallen die je brengen tot de vraag ‘Wat is wijsheid?’ Onveiligheid en het daaruit voortvloeiende menseigen zelfbehoud voeren de boventoon. We proberen op alle manieren zekerheden te verwerven en te behouden die ons dagelijks leven aangenamer en veiliger maken. Maar met een onzichtbare vijand in je omgeving worden die zekerheden aangetast. En dan komt die prangende vraag automatisch langs: Wat is wijsheid?
Informatiestromen, duidelijk of niet?
We verzekeren ons tegen alles wat ons kan bedreigen, van de verplichte WA-verzekering tot en met een aanvullende verzekering voor de tandarts of volgen een cursus handlezen. En natuurlijk ook de PBM-branche is aangepast op s’-mens eeuwige zoektocht naar veiligheid en zekerheid. Elk denkbaar risico proberen we krampachtig te vermijden, tot het moment dat er een virus ons leven binnendringt dat elke risicoanalyse wegpest. En dan gebeurt het. Van een luchtige eerste persconferentie op 15 maart 2020 van kabinet en RIVM met een onhandige lacherige handdruk tussen heren Rutte en Van Dissel tot aan miljardeninvesteringen en -uitgaven om het land en getroffen EU lidstaten operationeel te houden. Tussen de bedrijven door wordt heel Nederland gebombardeerd met adviezen, tips, noodmaatregelen die zich nou niet bepaald eensluidend laten presenteren. Mondkapje op, mondkapje af, in de ochtend de mededeling dat er minder besmettingen zijn, aan het einde van de dag dat bepaalde steden opeens ‘brandhaarden’ vormen en berichten dat van de ene op de andere dag van geel naar oranje wordt opgeschaald. Overspannen zorgmedewerkers die niet voldoende blijken te zijn toegerust op de crisis, moeten roeien met de riemen die ze hebben en zich afgescheept voelen met een bonus van 1.000 euro die nog steeds niet uitgekeerd blijkt te zijn. Weet u het nog? De burger wordt heen en weer geslingerd op het schip dat koers probeert te houden in de storm van onzekerheid en onwetendheid. Waar iedereen werkzaam in de veiligheidssector en PBM branche in het bijzonder al heel veel jaren weet, is dat consequente en eenduidige kwalitatief hoge weldoordachte informatie om ongelukken te voorkomen van absoluut levensbelang is. Zo niet, dan bereik je niet veel op het gebied van veiligheid en preventie.
Veiligheidsbewustzijn
Maar ondanks de juiste adviezen en goede producten blijken veel mensen te passen in het spreekwoord: ‘Met onwillige honden is het kwaad hazen vangen’. Om in de beeldspraak te blijven moet je proberen de hond willig te maken. Lukt dat altijd? Welnee. Kijk naar al die ‘schuldbewuste’ Kamerleden die de minister van Justitie de maat nemen voor zijn amicale gedrag tijdens zijn bruiloft en zelf zeggen ‘Tja, die 1,5 meter lukt mij ook niet altijd…’
En op de werkvloer: even de veiligheidsbril aflaten en toch die ene metaalsplinter in je oog krijgen, even die 130dBa geluidsdruk trotseren zonder oorbescherming en de rest van je leven een pieptoon in je oor hebben, even in een besmet gebied zonder adembescherming en er na jaren op worden afgerekend met een permanente zuurstoffles op een karretje, op drie hoog uit je veiligheidsbak stappen omdat je er net niet bij kan en achtereenvolgens van de straat geschraapt wordt…
Misschien moeten we de klassieke vraag ‘Wat is wijsheid?’ even parkeren en ons eerst afvragen ‘Wat is eigenwijsheid?’ En als we die vraag hebben beantwoord kunnen we gerust tegen elkaar zeggen: ‘We gaan toch geen Grapperhausje doen?’